بیشتر مردم، ماموران اجرای قانون را از روی لباس فرم رسمی پلیس می شناسند هنگامی که شهروندان در یک خیابان شلوغ به کمک نیاز داشته باشند، در میان انبوه جمعیت، رهگذران به دنبال لباس فرم شاخص افسر پلیس می گردند.

به طور طبیعی رانندگانی که به تقاطع می رسند و فردی را با لباس فرم پلیس می بینند که عبور و مرور را هدایت می کند، با رغبت از راهنمایی های دست وی اطاعت می کنند. معمولا مجرمان، رفتار خلاف قانون خود را هنگام مشاهده یک افسر پلیس کنترل می کنند.

بسیاری از والدین به کودکان خود آموزش می دهند تا به فردی که لباس پلیس بر تن کرده احترام گذاشته و به او اعتماد کنند. لباس فرم مرتب و تر و تمیز  مامور پلیس، بیانگر قدرت و اقتدار است.

پژوهش ها حاکی از آن هستند که لباس تاثیر نیرومندی بر نحوه ادراک مردم از یکدیگر دارد. لباس فرم ماموران پلیس تاثیر روانی عمیقی بر دیگران دارد و حتی تغییرهای متناوب و جزئی در شکل لباس فرم می تواند نحوه ادراک شهروندان را درباره آنها تغییر دهد.

لباس فرم پلیس نشانگر یک سنت است که پیشینه ای به اندازه  اجرای قانون دارد. در سال 1829 پلیس لندن که نخستین نیروی پلیس بود، استاندارد لباس پلیس را به وجود آورد نخستین ماموران پلیس که به پلیس لندن معروف بودند، لباس های آبی تیره و از نوع شبه نظامی می پوشیدند.

امروزه بسیاری از اداره های اجرای قانون ایالات متحده، لباس های پلیس را به رنگ تیره و با ظاهر شبه نظامی انتخاب می کنند.

اداره مذکور ممکن است رنگ های تیره را به دلیل راحتی پاک کردن و قابلیت استتار در موقعیت های تاکتیکی ترجیح دهند. رنگ های تیره لکه ها را می پوشاند و ماموران را از چشم مجرمان، به ویژه در شب، مخفی نگه می دارد.

با این همه چرا بسیاری از اداره ها تاکید می کنند که ماموران گشتی باید لباس فرم بپوشند؟ احتمالا به این دلیل است که لباس فرم از لحاظ روانی بر ادراک عمومی درباره  ماموران اثر می گذارد.

اهمیت اجتماعی لباس

افراد از روی ظاهر دیگران در جست وجوی اطلاعاتی درباره آنها هستند. لباس، اطلاعات مهمی درباره پیشینه افراد ارائه می کند و همچون یک میانبر ذهنی در تشخیص جنسیت، منزلت اجتماعی. عضویت گروهی، مشروعیت اقتدار و شغل فرد است.

لباس و وضعیت ظاهری در گسترش روابط اجتماعی اولیه اهمیت دارد. بررسی ها آشکار ساخته که وضعیت ظاهری از جمله لباس، عاملی است که در شکل گرفتن برداشت اولیه از هر فرد، در بیشتر موارد مورد استفاده قرار می گیرد و حتی از شخصیت، تاثیر بیشتری دارد.

لباس در نخستین تعامل اجتماعی، تاثیر روانی بسیار مهمی بر ادراک مردم دارد. در یک بررسی، تعدادی مدیر، شایستگی زنان مشابهی را که تقاضای کار داشتند رتبه بندی کردند.

آنها همواره زنانی را که لباس های معمولی و اندکی مردانه پوشیده بودند بسیار شایسته و با کفایت رتبه بندی می کردند. در یک بررسی دیگر، دانش آموزان دبیرستانی و معلمان، تصویرهای زنان ورزشکاری که لباس فرم یا لباس های غیر رسمی پوشیده بودند را رتبه بندی کردند.آزمودنی های این بررسی تمامی زنانی که لباس فرم ورزشکاران را بر تن کرده بودند  بسیار حرفه ای و با توان بالا و روحیه گروهی بالا پنداشته بودند.

افزون بر این، لباس فرمی که توسط مامور پلیس پوشیده می شود، باعث ایجاد تصورهای قالبی درباره منزلت اجتماعی، اقتدار، نگرش وانگیزه های فرد می شود.

لباس فرم پلیس نشانگر فردی است که به واسطه نوع لباسی که بر تن دارد، فردیت خود را کنار گذشته و عامل اعمال قدرت برای دستگیری مجرمان و بر قراری نظم و هماهنگی است.

قدرت لباس فرم پلیس

پژوهش ها از مسائل مطرح شده در زمینه قدرت و اقتدار لباس فرم پلیس حمایت می کند. در یک بررسی آزمودنی ها،25 لباس فرم شغلی متفاوت را توسط چندین طبقه از احساس ها رتبه بندی کردند.

آزمودنی ها همواره لباس فرم پلیس را به عنوان لباسی که بیشتر احساس امنیت را القاء می کند، رتبه بندی کردند. در یک بررسی دیگر آزمودنی ها بسته به اینکه لباس معمولی بر تن داشتند و یا لباس فرم پلیس پوشیده باشند همواره مدل هایی را از افراد با کفایت تر، قابل اعتماد تر، باهوش و کمک دهنده تر رتبه بندی می کردند.

هنگامی که فردی لباس فرم پلیس را پوشیده و در کنار خیابان ایستاده است، رانندگان قوانین گردش به راست و چپ را کمتر نقض می کنند. این امر حتی اگر لباس فرم نشانگر یک اداره پلیس واقعی مربوط به آن منطقه نیز  نباشد و فرد آرم یا اسلحه نداشته باشد، رخ می دهد.

در یک پژوهش دیگر برای بررسی قدرت لباس فرم پلیس همکار پژوهشگر به طور تصادفی از پیاده رو به خیابان نزدیک می شد و به عابران فرمان می داد تا یک کیسه را از زمین بردارند و به فرد دیگری بدهند یا اینکه از ایستگاه اتوبوس چند قدم دور شوند.

همکار پژوهشکار همیشه یک لباس معمولی لباس فرم توزیع کنندگان شیر یا یک لباس فرم خاکستری از نوع پلیس می پوشید و آرم پلیس داشت اما اسلحه حمل نمی کرد فقط لباس از نوع پلیس باعث بیشترین میزان همکاری از سوی شهروندان می شد.

تغییر در نوع و شکل لباس فرم

هر چند لباس فرم پلیس به طور کلی نشانگر اقتدار کسی است که آن را بر تن کرده، جزئیات لباس فرم مامور پلیس مانند طرح کلاه یا نوع دوخت آن می تواند بر سطح اقتداری که از او ساطع می شود تاثیر بگذارد.

آزمودنی ها در یک پژوهش عکس های ماموران پلیس مرد و زن را که 9 نوع کلاه مختلف را بر سر گذاشته و یا اصلا کلاه نداشتند، ارزیابی کردند.

اگر چه این بررسی نشان داد که افراد، ماموران پلیس را در تمام این وضعیت ها دارای اقتدار دانسته بودند اما نوع کلاه در سطح اقتداری که به هر مامور نسبت داده شده بود تفاوت ایجاد کرده بود.

در سال 1977 یعنی پس از گذشت 8 سال از به کار گیری لباس فرم های بلیزر اداره پلیس منلو پارک معلوم ساخت که این لباس فرم مورد احترام افراد تحت امر نیست از این رو آنها دوباره به لباس فرم شبه نظامی سنتی روی آوردند.

ارزیابی نهایی نشان داد اگر چه میزان حمله به ماموران در طول 18 ماه اول به کارگیری لباس فرم جدید کاهش یافته بود اما تعداد این حمله ها رفته رفته زیاد شد. بررسی های انجام شده برروی کلاه و نوع لباس پلیس نشان می دهد که تغییر در طراحی لباس پلیس می تواند بر نحوه ی ادراک اقتدار قدرت و توانایی کنترل تاثیر بگذارد.

تاثیرات رنگ

رنگ لباس فرم پلیس نیز درست همانند نوع آن معنی دار است. بررسی های روان شناختی مشخص ساخته اند که افراد، رنگ ها را با حالت های روانی ویژه ای پیوند می دهند. برای مثال، افراد معمولا رنگ قرمز را با بر انگیختگی و تحریک مرتبط می دانند، که این امر علت استفاده از آن در چراغ های چشمک زن خودرو ها در حالت های اضطراری را توضیح می دهد. این بررسی همچنین معلوم ساخت که افراد رنگ آبی را با احساس امنیت و آرامش و رنگ مشکی را با قدرت و نیرومندی مرتبط می دانند.

بررسی بر روی دانش آموزان دبیرستانی و کالج در ایالات متحده مشخص ساخت که دانش آموزان رنگ های روشن نظیر سفید و زرد را ضعیف اما در عین حال خوب و فعال تلقی می کنند. همین دانش آموزان رنگ های تیره نظیر مشکی و قهوه ای را نیرومند و منفعل اما در عین حال بد ادراک کردند.مسائل فرهنگی بر این یافته ها تاثیری نداشت.

با توجه به اینکه امروزه بر انتظامات پلیسی جامعه محور تاکید شده تلاش می شود تا پیام دوستانه و گرمی به همگان داده شود رنگ لباس فرم ماموران پلیس ممکن است وظیفه پلیس را از آنچه که هست دشوار تر کند.

بدین علت که شهروندان نسبت به رنگ های تیره دیدگاه روانی منفی دارند آنها ممکن است تا اندازه ای بر اثر رنگ لباس فرم ماموران به یک مامور پلیس به نظری منفی بنگرند.

اگر داوران بر این باورند که ورزشکارانی که لباس مشکی می پوشند رفتار پرخاشگرانه بیشتری از خود نشان می دهند شهروندان نیز ممکن است ماموران پلیس با لباس های فرم مشکی را پرخاشگرتر از آنهایی تصور کنند که لباس فرم هایی با رنگ های روشن تر بر تن کرده اند.

  نتیجه گیری

لباس فرم یک مامور پلیس نشانگر قدرت و اقتدار کسی است که آن را بر تن دارد.پژوهش ها نشان می دهند که لباس از جمله لباس فرم پلیس، تاثیر روانی نیرومندی دارد. هنگامی که افراد با یکدیگر تماس برقرار می کنند، آنها به صورت نا خودآگاه در جستجوی نشانه هایی در مورد سایر افراد هستند تا موقعیت رویارویی را درک کنند.لباس فرم پلیس بیانگر نشانه های مهمی درباره اقتدار ،قابلیت و منزلت اجتماعی فردی است که آن را پوشیده است.

افزون بر این پژوهش ها آشکار ساخته اند که لباس فرم بر اساس احساس های پیش پنداشته فرد درباره مامور پلیس بر مردم تاثیر روانی ناخود آگاه دارد. شهروندان در حضور فردی با لباس فرم پلیس بیشتر همکاری کرده و رفتارهای غیر قانونی یا کج روانه خود را کنترل می کنند.

تغییرهای متناوب در لباس فرم شبه نظامی سنتی پلیس می تواند باعث تغییر در برداشت های همگانی شود. نوع لباس، نوع کلاه، رنگ پارچه و حتی وضعیت لباس ها و تجهیزات بر نحوه برداشت شهروندان در مورد ماموران تاثیر دارد.

بدین سبب مدیران پلیس باید به طوری جدی در مورد خط مشی لباس ها مطالعه کنند. انتخاب یک نوع لباس فرم رعایت انضباط در پوشیدن لباس مناسب نگهداری از لباس و خط مشی های طراحی لباس هنگامی که ماموران ممکن است لباس شخصی بپوشند در خور توجه جدی از سوی فرماندهان اداره پلیس است. با این همه لباس فرم یکی از مهم ترین جلوه های بصری حرفه اجرای قانون است.

منبع : پایگاه خبری پلیس ایران

برچسب ها : لباس پلیس نیروی انتظامی لباس نیروی انتظامی لباس نیروی ویژه یگان ویژه پلیس پیشگیری